عوام‌فریبی بزرگ در پارس جنوبی

به گزارش رصد انرژی ، امروز پس از مدت‌ها نشست جامعی در خصوص موضوع مهم فشارافزایی پارس جنوبی برگزار شد. موضوع فشارافزایی پارس جنوبی را اگر به عنوان مهمترین پروژه اقتصادی، امنیتی و اجتماعی ایران معرفی کنیم، گزافه نگفته ایم و اغراقی در کار نیست؛ چرا که تأمین ۷۰ درصد گاز کشور و ۴۰ درصد بنزین کشور به این میدان وابسته است و اگر آنطور که پیش‌بینی و برآورد شده، از سال ۱۴۰۷ افت فشار میدان به افت تولید قابل توجه آن بینجامد، بدون فشارافزایی، امنیت تأمین انرژی کشور در خطر جدی است.

اسفندماه سال ۱۴۰۲ بود که خبر خوش امضای قراردادهای اجرایی فشارافزایی پارس جنوبی با عنوان امضای قراردادهای ۲۰ میلیارد دلاری صدر رسانه‌های کشور را به خود اختصاص داد. خبر خوبی که حکایت از یک آغاز مهم برای مهمترین پروژه پایدارسازی امنیت انرژی کشور داشت.

با شروع سال جاری، صحبت‌هایی در خصوص آغاز کار ۴ شرکت ایرانی در زمینه فشارافزایی مطرح شد، اما هیچ خبر جدی در این باره نبود. بعد از شهادت آیت‌الله رئیسی و پایان زودهنگام دولت سیزدهم، معطل ماندن کارهای اجرایی پروژه مهم فشارافزایی به این حادثه تلخ نسبت داده شد و باز هم همگان انتظار داشتند با امضای قراردادهای اجرایی در اسفند ۱۴۰۲، در ماه‌های پایانی دولت سیزدهم و شروع دولت چهاردهم، شاهد آغاز عملیات اجرایی در زمینه فشارافزایی باشیم، اما بازهم خبری نشد.

حدود ۵ ماه از شروع به کار دولت چهاردهم می‌گذرد و امروز یک نشست خبری مهم با موضوع فشارافزایی برگزار شد. رضا دهقان، معاون مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران که در دولت گذشته هم در شرکت ملی نفت ایران مسئولیت داشت و در جریان اقدامات بود، امروز خبر از امضای قراردادهای ۱۷ میلیارد دلاری فشارافزایی پارس جنوبی در آینده نزدیک داد. این خبر عجیب، حضار را به فکر فرو برد که پس ماجرای امضای قراردادهای ۲۰ میلیارد دلاری فشارافزایی پارس جنوبی در اسفند ۱۴۰۲ چه بود که دوباره قرار است شاهد امضای قراردادهای اجرایی در این زمینه باشیم؟ مگر می‌شود دوبار قراردادهای اجرایی را با ارقام متفاوت اما با شرکت‌های یکسان به امضا رساند؟

پاسخ دهقان اما پرده از یک حقیقت تلخ برداشت. رضا دهقان، معاون مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت در این باره گفت: “پایان سال گذشته مطالعات شرکت فرانسوی را در اختیار داشتیم؛ مطالعات شرکت نارگان نیز تقریباً به پایان رسیده بود، بنابراین اطلاعات خوبی برای تصمیم‌گیری پیمانکاران وجود داشت و می‌توانستیم آنها را نیز عملاً درگیر طرح کنیم. اما مهندسی تا آنجا پیش نرفته بود که قرارداد اجرایی را امضا کنیم. از همین رو برای اینکه پیمانکاران بتوانند به‌صورت جامع از این مطالعات استفاده کرده، در طراحی مهندسی پایه از آن بهره برده، مذاکرات را برای تأمین تجهیزات آغاز کنند و در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری کنار ما باشند، یک موافقت‌نامه فعالیت‌های مقدماتی امضا کردیم.”

مدیر مهندسی و توسعه شرکت ملی نفت ایران تصریح کرد:” این موافقت‌نامه ۱۵ صفحه بود هر موافقت‌نامه حداکثر تا سقف ۱۰۰ میلیون دلار تعیین شد. درمجموع ۴ موافقت‌نامه امضا شد، اما اطلاع‌رسانی این کار درست صورت نگرفت و به‌گونه‌ای منعکس شد که گویا قرارداد اجرایی طرح فشارافزایی پارس جنوبی در آن زمان به امضا رسیده است اما این‌گونه نبود.”

طبق گفته معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت، اسفند سال گذشته که حتی بنر سالن امضای قرارداد از سوی شرکت ملی نفت ایران، با عنوان “امضای قراردادهای اجرایی فشارافزایی پارس جنوبی” در ابعاد بزرگ نصب شده بود، قراردادهای اجرایی ۲۰ میلیارد دلاری به امضا نرسید، بلکه آنچه به امضا رسیده بود، موافقت‌نامه‌های فعالیت‌های مقدماتی به ارزش ۴۰۰ میلیون دلار بود.

به زبان ساده تر، وزارت نفت و شرکت ملی نفت در دولت گذشته، در یک اقدام عجیب و غیرمنطقی، موافقت‌نامه ۴۰۰ میلیون دلاری را که هیچ الزام اجرایی نداشته، با عنوان جعلی قراردادهای اجرایی ۲۰ میلیارد دلاری، اعلام کردند که مشخص نیست این اقدام عوام‌فریبانه چرا و با چه هدفی صورت گرفته است.

آیا وقت آن نرسیده دروغ و عوام فریبی از سوی مسئولان که می‌تواند مسیر توسعه کشور را با داده‌های غلط به انحراف بکشاند، جرم انگاری شود؟

انتهای پیام/