دانشمند شهیدِ شاهچراغ و بار بر زمین مانده!

ای‌کاش به جای پاسداشت صرف یاد شهید معصومی، از مسئولین امر سوال می‌کردیم پروژه‌ای که او بخاطر آن شهید شد، بعد از سه سال به کجا رسیده است؟!

به گزارش رصد انرژی ، حسین عدالتخواه، کارشناس انرژی یادداشتی را به مناسبت سومین سالروز شهادت «دکتر سید فریدالدین معصومی» برای رصد انرژی ارسال کرده که مشروح این یادداشت در ادامه آمده است.

امروز چهارم آبان‌ماه، سومین سالگرد شهادت «دکتر سید فریدالدین معصومی» مدیرعامل اسبق هلدینگ برق و انرژی غدیر است؛ جوانی متدین و نخبه و مدیری مدبر که مانند دیگر شهدای حادثه حرم مطهر شاهچراغ (ع)، ناجوانمردانه به دست سرسپردگان استکبار جهانی، به شهادت رسید. در رثای این شهید عزیز مکرر صحبت شده، کتاب نوشته شده، چند فیلم مستند تولید شده و مراسم‌های مختلفی هم برگزار شده است که همه آنها گویای بخشی از شخصیت ممتاز اوست، اما حق مطلب در خصوص این مدیر جوان و دغدغه‌مند و هدف مهمش بیان نشده است! چرا او به شیراز سفر کرد و هدف از این مأموریت چه بود؟

پاسخ به این سوال، به ماجرای پروژه احداث نیروگاه سیکل ترکیبی 913 مگاواتی لامرد در جنوب استان فارس برمی‌گردد. پروژه‌ای راهبردی و مهم در خطه جنوب کشور که تلاش می‌کند تا در شرایط جنگ اقتصادی نابرابر، برق مورد نیاز بزرگترین مجتمع تولید آلومینیوم کشور را که در منطقه ویژه اقتصادی لامرد قرار دارد، تامین کند.

او با جدیت و تلاش وصف‌ناپذیر پیگیری می‌کرد تا مشکلات و موانع موجود بر سر راه کلید خوردن پروژه و احداث این نیروگاه برطرف شود. با مقامات ملی، استانی و شهرستانی جلسه می‌گذاشت و رایزنی می‌کرد، با پیمانکار و تامین‌کنندگان هم‌اندیشی و مشورت می‌کرد و به هر نحوی بود پیگیر آغاز این پروژه ملی بود تا اینکه سرانجام در جریان یکی از همین ده‌ها سفر به استان فارس و ده‌ها مورد پیگیری تخصصی، در 4 آبان 1401 به درجه رفیع شهادت نائل شد.

اما طنز تلخ ماجرا اینجاست که با گذشت سه سال از شهادت مظلومانه این مدیر دانشمند و مدبر، هنوز پروژه نیروگاه سیکل ترکیبی لامرد «در حال احداث» است و حتی عملیات احداث واحد اول گازی آن هم آغاز نشده است! بهتر است بگوییم، پروژه عملا متوقف است و اقدامی نشده است! در مراسم‌های بی‌حاصل در خصوص خصائل اخلاقی و ویژگی‌های مدیریتی شهید دکتر معصومی صرفا صحبت می‌شود، اما دریغ از طرح جدی این سوال که پروژه نیروگاه لامرد – که او اساسا جانش را بر سر پیگیری آن گذاشت – چرا آغاز نمی‌شود؟!

اسفندماه سال گذشته، سیدمجید هدایت مدیرعامل گروه سرمایه‌گذاری غدیر (به عنوان نهاد بالادستی هلدینگ برق و انرژی غدیر) در نشست گزارش هیات مدیره به مجمع که در هتل المپیک تهران برگزار شد، در مقابل همگان و سهامداران غدیر اعلام کرد که (فاز اول) این پروژه در خردادماه ١۴٠۴ به بهره‌برداری می‌رسد. ای‌کاش سخن دقیقی گفته می‌شد، اما عملا هیچ اتفاقی رخ نداد! سوال اینجاست که گروه سرمایه‌گذاری غدیر به عنوان هلدینگ تخصصی بالادست و شرکت سرمایه‌گذاری برق و انرژی غدیر به عنوان متولی پروژه آیا پیگیری خاص و کار متفاوتی کرده‌اند؟! آیا پیمانکار اقدامی صورت داده است؟! صرفا یاد شهید معصومی و دیدار با خانواده عزیز این شهید – هرچند لازم و ارزشمند است – کافی است؟! این همه وعده درباره یک پروژه راهبردی که با نام شهید معصومی گره خورد، چه حاصلی داشته است؟! جز هیچ!

شهید معصومی با جدیت پیگیر بود، مهمترین اهداف کاری‌اش ساخت نیروگاه بود، او می‌دانست و با همه وجود باور داشت که کشور با بحران کمبود برق مواجه است، لذا شعار تو خالی نمی‌داد و به قول معروف پاشنه کار را بالا کشیده بود و بخاطر همین، مراحل اولیه تامین مالی پروژه و مجوزهای احداث پروژه را انجام داده بود.

آیا مدیران بعد از ایشان در برق و انرژی غدیر، از جمله تیم مدیریتی فعلی، قرار است صرفا به پیگیری‌های روتین و بی‌نتیجه ادامه دهند یا قرار است با یک کار متفاوت، گره این پروژه ملی باز شود؟

ای‌کاش به جای پاسداشت صرف یاد این شهید، از مسئولین امر سوال می‌کردیم پروژه‌ای که او بخاطر آن شهید شد، بعد از سه سال به کجا رسیده است؟!